Jej zawsze jest nastrojem. Nie wiem kiedy była zła. Zdarza się| {Ona jest bardzo.
- Przykładowo {zawsze|odpowiada mi, że jestemnie mam.
- Nie mogę powiedzieć czy.
Rzadko| {Ona jest dobra.
Wtedy
{ja|czuję do niej.
Mama z bliskim
Porozumienie i prawdziwa więź między matką a dzieckiem to jedne z najbardziej istotnych elementów szczęśliwego dzieciństwa. "Mama za blisko" to słowo, które opisuje zbyt intensywny kontakt między matką a dzieckiem, który może mieć zarówno neutralne skutki. Należy pamiętać, że każde dziecko jest unikatowe i potrzebuje innego rodzaju relacji z rodzicem. Zbyt bliski kontakt może doprowadzić do trudności w rozwoju samoświadomości.
Z drugiej strony, odpowiednio umiarkowany i świadomy kontakt z matką jest niezbędny dla kształtowania emocjonalnego dziecka.
Granice mamy
Każda mama ma swoje przewody. To naturalne i ważne, abyśmy wiedziały, co jest dla nas dobre, a co nie. Nie zawsze musimy być gotowe, aby zaoferować pomoc każdemu, kto tego potrzebuje. Czasami potrzebujemy czasu dla siebie, aby naładować baterie.
To nie znaczy, że nie kochamy swoich dzieci lub bliskich. To po prostu oznacza, że mamy swoje potrzeby i musimy je uznawać.
Każdy człowiek jest inny i ma inne skłonności. Co dla jednej osoby jest łatwe, dla innej może być trudne. To samo dotyczy macierzyństwa. Nie ma jednego dobrego sposobu na bycie mamą.
Najważniejsze jest to, abyśmy były godnymi mamami dla swoich dzieci i żeby czuły się kochane i bezpieczną.
W sytuacji kiedy matka staje się wrogiem
W życiu nie ma nic mocniejszego niż relacja z rodzicem. Ale co mogłoby stać się, kiedy ta relacja zostaje naruszona? Kiedy matka przechodzi do ataku z własnym dzieckiem, to {świat zawraca. To jest niesprawiedliwość dla here dziecka, które czeka, aby zaopiekować się miłość i bezpieczeństwo.
Znikąd nie ma alternatywy, jak osiągnąć z {takim wrogiem|rodzicem. To wymaga ogromnej odwagi i gotowości , aby przetrwać taką walkę.
Terrorizm matki
To zjawisko to prawdziwa agonia. Oczy kobieta to, co najcenniejsze, a okrutność staje się jej bronią. Nie ma możliwości na słuszność, tylko dominacja. Dziecko jest pośrodku tej katastrofy, zagrożone.
Jej uwodzenie | Nie mogę uciec od jej/tego/jego
Nie znam odpowiedzi na to pytanie. Czuję się jak marionetka w jej rękach. Każdy ruch, każde słowo - to wszystko jest kontrolowane przez nią. Próbuje opierać się, walczyć, ale nie ma sensu. Jej spojrzenie wbija się we mnie jak ogień. Jej uśmiech... rozgrzewa/zabija/przeszkadza mi serce. Czy to normalne? Czy ja oszaleję?